آئین مستان

یا حسین افتاده ام دستم بگیر

لذت این نوکری از من نگیر

هر کجا نامت شنیدم

یا حسین

از پیت با سر دویدم

یا حسین

یا حبیبی، یا حسین

نور عینی، یا حسین

کربلایت قبله جام من است

کربلایت اصل ایمان من است

کربلا یعنی بریدن از همه

عشق بازی با حسین فاطمه

یا حبیبی، یا حسین

نور عینی، یا حسین

رفته عقلم از دست

می زدم شدم مست

توی چهارده معصوم

حسین یه چیز دیگه است

عشق تو هر سینه

سُفرَش رنگینه

حرفش تضمینه

حسین و عشقه

مزه اش تو اینه

گاهی شیرینه

گاهی غمگینه

حسین و عشقه

شاه کربلا، شاه کربلا

شاه کربلا، ابی عبدالله

شب اشک ناله است

براتم از سه ساله است

تا آخر باهاتم

 شفا ته پیاله است

ذکرت آغازه

هر رمز رازه

بال پروازه

سالار زینب

روضَت غم سازه

پر از اعجازه

هر دفع اش سازه

سالار زینب

شاه کربلا، شاه کربلا

شاه کربلا، ابی عبدالله

مه هلالت عشقه

نقطه ی خالت عشقه

قامتت قیامت

شمس جمالت عشقه

عشقت تقدیرم

کرده تسخیرم

پا در زنجیزم

خدا میدونه

بی تو دلگیرم

از دنیا سیرم

ارباب می میرم

خدا میدونه

شاه کربلا، شاه کربلا

شاه کربلا، ابی عبدالله

شاه وفا اباالفضل، شاه وفا اباالفضل

اباالفضل، اباالفضل

تو شهریاری

فاطمه تباری

مانند حیدر

همتا نداری

ای روح احساس

رنگ و بویی از یاس

یا كاشف الكرب

اكشف كربی عباس

شاه وفا اباالفضل، شاه وفا اباالفضل

اباالفضل، اباالفضل

تو نور عینی

ماه عالمینی

تنهای تنها

ارتش حسینی

گُل كردی عباس

كوه دردی عباس

ساده بگم من

خیلی مردی عباس

زهرا سرشتی

رمز سرنوشتی

جنت نمی خوام

تو خود بهشتی

دل خونه ی تو

دیوونه ی تو

جای رقیه

روی شونه ی تو

هو یا ابالفضل، هو یا ابالفضل

قد تو رعنا

نفست مسیحا

بر روی سینه ات

حك شده یا زهرا

تو با صفایی

آخر وفایی

عشق زینبینی

یل كربلایی

جانانی عباس

بی كرانی عباس

كشتی حسین و

بادبانی عباس

شاه وفا اباالفضل، شاه وفا اباالفضل

اباالفضل، اباالفضل

بیهوده قفس را مگشایید پری نیست

جز مشت پری گوشه ی زندان اثری نیست

پری نیست، پری نیست

در دل اثر از شادی و امّید مجویید

از شاخه یبشکسته ی امید ثمری نیست

پری نیست، پری نیست

گفتم به صبا درد دل خویش بگویم

امّا به سیه چال ، صبا را گذری نیست

پری نیست، پری نیست

امّید رهایی چو از این بند محال است

من را بجز از مرگ، نجات دگری نیست

پری نیست، پری نیست

تا بال و پری بود قفس را نگشودند

آن روز گشودند قفس را که پری نیست

پری نیست، پری نیست

ای مرگ کجایی که به دیدار من آیی

در سینه دگر جز نفس مختصری نیست

پری نیست، پری نیست

ز دیده دارم آرزو، به دل بود هوای تو

حسرت عمر من شده دیدن کربلای تو

حسین من، حسین من

ز دیده دارم آرزو، به دل بود هوای تو

حسرت عمر من شده دیدن کربلای تو

ز کودکی شدم اسیر، به بند عشقت ای حسین

مانده بگوش جان من، نوای آشنای تو

حسین من، حسین من

منم غلام کوی تو، مَست می سبوی تو

که توشه گیرد این دلم، بذکر با صفای تو

حسین من، حسین من

ذکر حسین حسین من، ذخیره ی قیامت است

قسم به جان مادرت، که می زنم صدای تو

حسین شوم فدای تو، فدای کربلای تو

ببین تو آسمون چشمام

اشک بی اختیار آقام

شوق زیارت شش گوشه

 حسرت کربلا رو آقام

اگر که اشکام قلیله

 دلم به زلفت دخیله

برای تو دنیا بودن

کربلا تنها دلیله

وجه الله، آقام اباعبدالله

فی قلوب من والله

قبرک یا ثارالله

شبنم شبنم، نم نم زمزم

می باره از صبح نگام

تویی قتیل العبرات

تو مصباح الهدیی، ارباب

یادت آروم روحه، ارباب

سجده ی آخرت تو گودال

نهایت شکوه ارباب

دل منو خون میکنه

پرچم خون رنگت حسین

خدا گواست طوبای ماست

نخل های بین الحرمین

مدهوشه، اونی که مشکی پوشه

توی چشا می جوشه، آرزوی شش گوشه

دریا دریا، آقا آقا

صاحل امید چشام

توی سفینة النجاة